در این مقاله، با توجه به اهمیت بازنگری و اصلاح ساختار و محتوای دورههای دکترا به بررسی تجارب اهم دانشگاههای 23 کشور جهان در خصوص برگزاری دورههای مذکور و مقایسۀ آن با تجارب آموزش عالی ایـران پـرداخته شده است. این بـررسی در سه مـؤلفۀ نحوۀ اداره، ساختار و محتوای دورهها، نظارت و سرپرستی، پایش و ارزیابی در دورههای دکترا و تحرک دانشجویی و اجرای دورههای دکترای مشترک با رویکردی تطبیقی و نیز روش کتابخانهای ـ اسنادی صورت گرفته بر اساس یافتههای این مطالعه، در اکثر کشورهای جهان بازنگری و اصلاح نحوة برگزاری و اجرای دورهها، تمایل به سمت نوعی تمرکز سازمانی در سطح دانشگاه، اتخاذ رویکرد بین رشتهای و بینالمللی شدن، پذیرش رویکرد انعطافپذیری در تعریف قوانین و روشهای مورد استفاده، سوق دادن دانشجویان دکترا به انجام پژوهشهای گروهی، برخوردار شدن نقش استاد راهنما از اهمیت ویژه و گام برداشتن در جهت توسعه و بهبود کیفیت فرایند سرپرستی و نظارت به چشم میخورد. توصیههای قابل ارائه برای دورههای دکترا در ایران: اتخاذ رویکرد انعطافپذیری مبتنی بر ماهیت رشتهها، تأکید بر بینالمللی شدن دورهها، توجه به شایستگیهای کانونی در میان دانشجویان دکترا و اتخاذ رویکرد حمایتی به جای رویکرد کنترلی در فرایند پایش و ارزیابی دورهها