رابطه سبک‌های تفکر و سبک‌های تدریس با مدیریت کلاس (مورد مطالعه: استادان دانشگاه ارومیه)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار برنامه‌ریزی درسی، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران

2 کارشناسی ارشد برنامه‌ریزی آموزشی، دانشگاه ارومیه

چکیده

این پژوهش با هدف بررسی رابطه سبک‌های تفکر و سبک‌های تدریس با مدیریت کلاس اجرا شد. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل 421 نفر از اعضای هیئت علمی دانشگاه ارومیه بودند که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه­ای نسبتی 143 نفر به‌عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها از سه پرسشنامه؛ سبک‌های تفکر، سبک‌های تدریس و سبک مدیریت کلاس استفاده شد. روایی پرسشنامه‌ها متخصصان موضوعی تأیید کردند. پایایی پرسشنامه‌ها نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شد که به ترتیب 835/0، 829/0 و 657/0 به دست آمد. تحلیل داده­های پژوهش با استفاده از روش‌های همبستگی پیرسون و رگرسیون با کمک نرم­افزار SPSS انجام گرفت. نتایج نشان داد از بین انواع سبک تدریس، سبک تدریس خبره به‌طور معنی‌داری می‌تواند سبک مدیریت کلاس را پیش‌بینی کند. همچنین مشخص شد که سبک تدریس می‌تواند به میزان 10 درصد سبک مدیریت کلاس را پیش‌بینی کند. دیگر یافته‌ها نشان داد که سبک تفکر می‌تواند به میزان 8/2 درصد قدرت پیش‌بینی کنندگی سبک مدیریت کلاس را افزایش دهد هرچند که این میزان معنی‌دار نیست.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The Relationship between Thinking and Teaching Styles with Classroom Management (Case Study: Faculty Members of Urmia University)

نویسندگان [English]

  • Moosa Piri 1
  • Latif Pourfarhadi 2
1
2
چکیده [English]

Abstract: This descriptive-correlational research examined the relationship between faculty members’ thinking and teaching styles and their classroom management. The statistical population comprised 421 faculty members of Urmia University, among whom 143 individuals were selected as the statistical sample using the stratified random sampling method. Three questionnaires, including Thinking Styles, Teaching Styles and Classroom Management Styles, were used to collect the research data. The validity of questionnaires was determined by thematic experts and their reliability was confirmed using Cronbach's Alpha Coefficient (0.835, 0.829, and 0.657, respectively). Data analysis was done using Pearson Correlation and Regression through resorting to SPSS Software. The results showed that, among different types of teaching styles, the expert teaching style could significantly predict the class management style. It was also found that the teaching style could predict (up to 10%) the classroom management style. Other findings showed that thinking style could boost the predictive power of classroom management style by an average of 2.8%. However, the latter statistic was not significant

کلیدواژه‌ها [English]

  • Key words: Faculty members
  • Urmia University
  • thinking style
  • classroom management
  • teaching style
اشجاری، مریم؛ زاهد بابلان، عادل و رضایی شریف، علی (1393). رابطه سبک مدیریت کلاس و انگیزه پیشرفت با یادگیری خودگردان دانش‌آموزان دوره متوسطه شهرستان مرند. فصلنامه رهبری و مدیریت آموزشی، 8 (4)، 21 – 33.
امینی، محمد؛ رحیمی، حمید و غلامیان برزکی، زهرا (1394). بررسی سبک‌های مدیریت کلاس درس اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی کاشان. مجله گام‌های توسعه در آموزش پزشکی، 12 (1)، 38 – 48.
بخشایش، علیرضا (1392). رابطه سبک‌های مدیریت کلاس با ویژگی‌های شخصیتی معلمان مدارس ابتدایی شهر یزد. فصلنامه علمی-پژوهشی رهیافتی نو در مدیریت آموزشی، 4 (2)، 185 – 198.
ترابی، فاطمه و سیف، دیبا (1390). نقش سبک‌های تفکر در پیش‌بینی ابعاد خلاقیت در دانشجویان استعداد درخشان و ممتاز. مجله علوم رفتاری، 6 (4)، 369 – 376.
جمشیدیان قلعه‌سفیدی، توران و خمیجانی فراهانی، علی‌اکبر (1388). رابطه زبان مادری، جنسیت و سن با سطح تفکر انتقادی. پژوهش ادبیات معاصر جهان، 14(55)، 45 – 61.
چاوشی، الهام؛ صالحی، بتول؛ عبادی، زهرا و روستازاده، مژگان (1388). بررسی رابطه بین سبک‌های تدریس اساتید و سبک‌های یادگیری دانشجویان مقطع علوم پایه دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان. مجله گام‌های توسعه در آموزش پزشکی، 6 (3)، 30 – 42.
حاتمی، جواد؛ احمدزاده، بتول و فتحی‌آذر، اسکندر (1392). دیدگاه استادان دانشگاه درخصوص کاربرد تفکر انتقادی در فرایند تدریس. فصلنامه پژوهش و برنامه‌ریزی در آموزش عالی، 19 (3)، 103-119.
حسینی هفشجانی، تورج و صالح صدق‌پور، بهرام (1390). بررسی تأثیر سبک‌های فکر بر میزان یادگیری مبانی فناوری اطلاعات و ارتباطات. پژوهش در برنامه­ریزی درسی، 8 (2)، 26 – 31.
خلخالی، علی؛ سلیمان‌پور، جواد و فردی، معصومه (1389). ارائه مدلی جهت استقرار مدیریت کلاس درس سالم. فصلنامه روان‌شناسی تربیتی، 1 (2)، 60 – 71.
درویش قدیمی، فرشته و رودباری، مسعود (1390). سبک‌های تدریس اعضای هیئت علمی دانشکده‌های تابعه دانشگاه علوم پزشکی ایران. مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی، 11 (8)، 917 -925.
رزاقی‌نژاد، محمدحسین؛ بخشی، حمید و مشایخی، ناصر (1389). بررسی سبک‌های تدریس اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان. مجله پزشکی هرمزگان، 14 (3)،  26 - 41.
رجائی‌پور، سعید؛ کاظمی، ایرج و آقاحسینی، تقی (1387). بررسی رابطه بین مؤلفه‌های مدیریت کلاس درس و جو یادگیری در مدارس راهنمایی شهر اصفهان. پژوهش‌های تربیتی و روان‌شناختی، 4 (1)، 23 – 40.
رضایی، حبیب‌اله و حقانی، فریبا (1394). فنون مدیریت کلاس: راهنمایی برای اداره کردن کلاس درس. مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی، 5 (27)، 192 – 204.
رفعتی، مریم (1391). بررسی رابطۀ سبک‌های تفکر و سبک‌های یادگیری در دانش آموزان مقطع دبیرستان شهر تهران تفکر و کودک. پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، 3 (2)،  1 – 17.
سیف، علی‌اکبر (1391). روان‌شناسی پرورشی نوین: روان‌شناسی یادگیری و آموزش، ویرایش ششم. تهران: دوران.
شیخ‌زاده، مصطفی و ثمری، شاهین (1389). بررسی روش‌های تدریس استادان دانشگاه آزاد اسلامی در استان آذربایجان غربی. فصلنامه تحقیقات مدیریت آموزشی، 3 (4)، 70 -  94.
صداقت، مریم؛ پورکریمی، جواد و محمدی، راحله (1393). رابطه شایستگی و سبک‌های تفکر مدیران: مطالعه موردی جهاد دانشگاهی. فرهنگ در دانشگاه اسلامی، 4 (2)،  23 – 47.
عالی، آمنه و امین‌یزدی، سید امیر (1387). تأثیر ویژگی‌های معلم بر سبک مدیریت کلاس. فصلنامه تعلیم و تربیت، 24 (1)، 103 – 135.
قربانی، علی (1394). تحلیل پدیدارشناسانه الگوهای تدریس و تأثیر آن بر طراحی معماری کلاس درس. فصلنامه نوآوری‌های آموزشی، 14 (55)، 113 – 138.
کرمی، مرتضی؛ رجائی، ملیحه و نامخواه، مرضیه (1393). بررسی میزان گرایش به تفکر انتقادی در معلمان مقطع متوسطه و نقش آن در سبک تدریس آنان. پژوهش در برنامه‌ریزی درسی، 2 (13)،  45 – 68.
محمدی، امین و پورقاز، عبدالوهاب (1392). رابطه­ سبک‌های تفکر با منابع قدرت مدیران مدارس. رهیافتی نو در مدیریت آموزشی، 4 (3)، 117 – 138.
مهدوی راد، حجت‌الله (1391). اثر روش­های تدریس متکی بر سبک­های تفکر در ارتقاء اثربخشی آموزشی عقیدتی- سیاسی. فصلنامه پژوهشی-کاربردی پژوهش و اندیشه، 5 (2)،  10 – 24.
ویسکرمی، حسن‌علی؛ گراوند، هوشنگ؛ ناصریان حاجی‌آبادی، حمید؛ افشاری‌زاده، سید احسان؛ منتظری، رسول و محمدزاده قصر، اعظم (1391). مطالعه تطبیقی کارکردهای سبک تفکر با یادگیری خودراهبر در دانشجویان پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی مشهد. پژوهش در آموزش علوم پزشکی، ۴ (۲)، ۵۳ – ۶۲.
Dahar, M. A.; Faize, F. A.; Niwaz, A.; Hussain, M. A. & Zaman A. (2010). Relationship between the leadership styles and academic achievement at the secondary stage in Panjab (Pakistan). International Journal of Academic Research, 2 (6), 459-462.
 
Djigić, G. & Stojiljković, S. (2012). Design learning protocol for classroom management styles assessment designing. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 45, 65-74.
 
 Gettinger, M. & Kohler, K. M. (2006). Process-outcome approaches to classroom management and effective teaching. In C. M. Evertson & C. S. Weinstein (Eds.), Handbook of classroom management: Research, practice, and contemporary issues, 72-95.
 
Evrim, E. A.; Gokce, K. & Enisa, M. (2009). Exploring the relationship between teacher beliefs and styles on classroom management in relation to actual teaching practices: a case study. Pocedia– Social and Behavioral Sciences, 1 (1), 819-828.
 
 Grasha, F. & Grasha, L. R. (1996). Teaching with style. Alliance publishers. Available from:
     URL:http://homepages.ius.edu/kwigley/teaching_with_style.pdf.
 
Marzano, R. J. & Marzano, J. S. (2008). The key to classroom management. Educational Leadership, 61(1), 6-13.
Sternberg, R. J. (1998). Mental self-government, a theory of intellectual styles and their development. Human Development, 197- 198.
Stough, M.; Montague, L.; Landmark, J. & Kendra, W. D. (2015). Persistent Classroom Management Training Needs of Experienced Teachers. Journal of the Scholarship of Teaching & Learning, 15 (5), 36-48.