ORIGINAL_ARTICLE
سیستمهای اطلاعات مدیریت؛ ابزاری کارآمد در برنامهریزی توسعه آموزش عالی
از جمله پیششرطهای تصمیمگیری مناسب و به موقع توسط مدیران نظام آموزش عالی، ایجاد و استقرار نظام اطلاعات مدیریت است. هدف از این تحقیق، شناسایی و توصیف نقش سیستمهای اطلاعات مدیریت و نحوه استقرار و بکارگیری آن در برنامهریزی توسعه آموزش عالی است. در این مقاله، ابتدا اهمیت، ضرورت و نحوه بکارگیری سیستمهای اطلاعات مدیریت در برنامهریزی توسعه آموزش عالی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. سپس بر اساس نتایج حاصل، مدلی مفهومی از یک سیستم اطلاعات مدیریت در نظام آموزش عالی ترسیم شده است. یافتههای تحقیق بیانگر آن است که بکارگیری سیستمهای اطلاعات مدیریت در آموزش عالی میتواند نقش تعیین کنندهای در بهبود امور سیاستگذاری، برنامهریزی و اجرای برنامههای توسعه آموزش عالی ایفا کند. بر این اساس، پیشنهاد شده است در برنامه توسعه بخش آموزش عالی، تحقیقات و فناوری طراحی، استقرار و پیادهسازی سیستمهای اطلاعات مدیریت در نظام آموزش عالی مورد توجه قرار گیرد.
https://journal.sanjesh.org/article_29871_aa2cad55dd7f77c2bd34216e77cbe67c.pdf
2010-02-20
9
33
سیستمهای اطلاعات مدیریت
برنامهریزی توسعه
آموزش عالی
دانشگاه
امیرحسین
کیذوری
akayzouri@gmail.com
1
دانشجوی دکترای دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی دانشگاه شهید بهشتی
LEAD_AUTHOR
علی محمد
احمدوند
alimohamad.ahmadvand@gmail.com
2
عضو هیئت علمی دانشگاه امام حسین
AUTHOR
رضا
نوروززاده
norozzadehreza@yahoo.com
3
عضو هیئت علمی موسسه پژوهش و برنامه ریزی ـموزش عالی
AUTHOR
احمدوند، علی محمد (1377). متدولوژی یادگیری در تدوین استراتژی. دانش مدیریت، سال یازدهم، شماره 41 و 42: 146-127.
1
ثاقب تهرانی، مهدی و تدین، شبنم (1380). مدیریت فناوری اطلاعات. تهران: مرکز آموزش مدیریت دولتی.
2
علی پناهی، علی (1377). سیستمهای اطلاعاتی مدیریت. تهران: آذرخش.
3
غفاریان، وفا (1380). استراتژی اثربخشی. تهران: فرا.
4
فراستخواه، مقصود (1381). آسیبشناسی برنامهریزی آموزش عالی در ایران. تهران: مؤسسه پژوهش و برنامهریزی آموزش عالی.
5
کاستلز، مانوئل (1999). عصر اطلاعات: اقتصاد، جامعه و فرهنگ ظهور جامعه شبکهای. ترجمه احد علیقیان و افشین خاکباز (1380). جلد یکم، تهران: طرح نو.
6
کافمن، راجر و هرمن، جری. برنامهریزی استراتژیک در نظام آموزشی. ترجمه فریده مشایخ و عباس بازرگان. تهران: مدرسه.
7
لاودن، کنثسی و لاودن، جین پریس (1994). نظامهای اطلاعات مدیریت، سازمان و فناوری. ترجمه عبدالرضا رضائینژاد (1377)، تهران: مؤسسه خدمات فرهنگی رسا.
8
یمنی، محمد و آراسته، حمیدرضا (1384). راهنمای برنامهریزی توسعه دانشگاهی. تهران: مؤسسه پژوهش و برنامهریزی آموزش عالی.
9
Choon, S. L & OH. B, Evaluating Information Strategic Planning an Evaluation System and its Application. Journal of System Integration, volume 102001, pp. 207- 222.
10
Drucker, P.F (1995). The informaiton executive truly need. Harvard Business Review. Jannary february, volume 73. pp 54-62.
11
Eugen c. Craven (1975). Information decision systems in higher education. Journal of Higher Education. (51)2: 125-39.
12
Galliers R. D; Pattison E. M. & Reponen T (1995). Strategic Information Systems Planning Workshops: Lessons from Three Cases. International Journal of Information Management, volume 14, pp 51- 66.
13
George. J. F. et al (1996). Modern systems analysis and design. New York. NY. The Benjamin Publishing Company. Inc.
14
Ismail, N.A. et al (2006). Information technology usage amony public institutes of higher learning in Malaysia. Faculty of Assountancy, University Utra Malaysia, Sintork.
15
Juhary, J. (2005). Malaysian defense a elearning. US-china Education Review, (2)9: 35-41.
16
Lanser, michael A. (1998). Design of a strategic information system to assist executive and management staff at universities. Dissertation of Doctor of Education Nova Southeastern University.
17
Lederer, A. L. & Sethi, V (1998). The implementation of strategic information systems planning methodologies. MIS Quarterly, 12(3): 445-461.
18
Lederer, A.L. and Salmela, H (1996). Towards a theory of strategic information systems planning, Journal of Strategic information system Planning. volume 5, pp:237-53.
19
Liang L & Tang M. J. (1992). A framework for justifying strategic informaiton systems projects. Data Base. 23(1): 27-35.
20
Long Su, Chang (1999). A model for selecting professors of management information system in junior colleges and universities of Taiwan utilizing fuzzy logic.
21
Mc Robbie, M. A. and Palmer, J. G (2001). Strategic and financial planning. Journal of Strategic Information System Planning. Volume 5, pp: 237_53.
22
Murdick, Robert G. (1971). Information systems for modern management. Englewood Cliffs: Prentice – Hall, Inc.
23
Neumann, Seev (1994). Strategic informaiton system. Macmillan College Publishing Company.New York.
24
Noor Azizi etal. (2007). Strategic Information systems planning in Malaysin Public Universities.
25
Rowley, D. J.; Lujan, H. D and Dolence, M. G. (1997). Strategic change in colleges and universities, Jossey – Bass. San Francisco, CA.
26
Sani. A & Tiamiyu. M (2005). Evaluation of automated services in Nigerian universities. The Electronic Library, (23)3: 274-288.
27
Semiawan, T. and Middleton, M (1999). Strategic information planning and campus information system development in Indonesia. Campus- Wide Information Systems, (16)2: 70-6.
28
Sprague, R. H. (1980). A framework for the development of decision support systems. MIS Quarterly, December. 1-26.
29
Titthasiri, W. (2000). Information technology strategic planning process for institutions of higher education in Thailand. NECTEC Technical Journal, (3)11:153-64.
30
Vaskevitch. D. (1995). Client server strategies: A survival guide for corporte reegineers (2nd ed). Foster city. CA: IDG Books Worldwide. Inc.
31
Wiggins, R. w. (1995). The internet for everyone: a guide for users and providers, Mc Graw – Hill, New York: NY.
32
ORIGINAL_ARTICLE
نقد و ارزیابی برنامة درسی رشتة علوم تربیتی، گرایش مدیریت و برنامهریزی آموزشی
هدف اصلی این مقاله، تبیین ضرورت بازنگری برنامه درسی رشته علوم تربیتی- گرایش مدیریت و برنامهریزی آموزشی در دوره کارشناسی- با نظر به سهم علوم مختلف در تحقق اهداف این رشته و انطباق با شاخههای تخصصی آن در دوره کارشناسی ارشد و دکتری است. بنابراین، با استناد به برنامه و سرفصل دروس دوره کارشناسی و کارشناسی ارشد علوم تربیتی- گرایش مدیریت و برنامهریزی آموزشی، مصوب شورایعالی برنامهریزی- تعداد واحدهای درسی و تناسب آنها با ضرایب مواد امتحانی آزمون کارشناسی ارشد و پیوستگی محتوایی بین دورههای کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده حاکی از نسبت نامتوازن سهم علوم مختلف در برنامه درسی این گرایش است. در این میان، سهم روانشناسی در دروس پایه دوره کارشناسی در مقایسه با سایر علوم زیربنایی دیگر مانند فلسفه و جامعهشناسی بیشتر است. به طورکلی، عدم توازن، عدم انطباق و ناپیوستگی در برنامه درسی کارشناسی رشته علوم تربیتی- گرایش مدیریت و برنامهریزی آموزشی- در دو رشته مدیریت آموزشی و فلسفه تعلیم و تربیت در دورههای کارشناسی ارشد و دکتری از چالشهای اساسی نظام علوم تربیتی به شمار میآید. بر این اساس، بازاندیشی و بازنگری در برنامه درسی این رشته، امری ضروری و اجتنابناپذیر میباشد.
https://journal.sanjesh.org/article_29872_f396e576cc3880047cae1e4556368fdd.pdf
2010-02-20
35
51
آموزش عالی
علومتربیتی
برنامه درسی
مدیریت و برنامهریزی آموزشی
مرضیه
عالی
m.aali@ut.ac.ir
1
دانشجوی دکترای فلسفه تعلیم و تربیت دانشگاه فردوسی مشهد
AUTHOR
رضوان
حسین قلی زاده
2
دانشجوی دکترای مدیریت آموزشی دانشگاه تهران
LEAD_AUTHOR
پورظهیر، تقی (1376). مقدمهای بر برنامه درسی و آموزشی. تهران: انتشارات آگاه.
1
تایلر، رالف (1376). اصول اساسی برنامه درسی و آموزش. ترجمه علی تقیپور ظهیر، تهران: انتشارات آگاه.
2
شریعتمداری، علی (1372). چند مبحث اساسی در برنامهریزی درسی. تهران: انتشارات سمت.
3
عارفی، محبوبه (1384). ارزیابی برنامهریزی درسی رشته علوم تربیتی (گرایش مدیریت آموزشی) در آموزشعالی ایران از دیدگاه دانشجویان، متخصصان و کارفرمایان، دانشکده علوم تربیتی. دانشگاه شهید بهشتی.
4
فتحی واجارگاه، کورش (1381). اصول برنامهریزی درسی. تهران: انتشارات ایران زمین.
5
کاردان، علیمحمد (1380). علوم تربیتی: ماهیت و قلمرو آن. انتشارات سازمان سمت.
6
مشخصات کلی برنامه و سرفصل دروس دوره کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی، مصوبه شورایعالی برنامهریزی در جلسه 267 مورخ 30/8/72.
7
مشخصات کلی برنامه و سرفصل دروس دوره کارشناسی علوم تربیتی گرایش مدیریت و برنامهریزی آموزشی، مصوبه شورایعالی برنامهریزی در جلسه292 مورخ 9/11/73.
8
ملکی، حسن (1380). مبانی برنامهریزی درسی آموزش متوسطه. تهران: انتشارات سمت.
9
ملکی، حسن (1383). برنامهریزی درسی (راهنمای عمل). تهران: نشر پیام اندیشه.
10
موسیپور، نعمتاله (1382). مبانی برنامهریزی آموزش متوسطه. مشهد: انتشارات آستان قدس رضوی.
11
موسی پور، نعمت ا...؛ شعبانی، بختیار (1376). ارزیابی برنامه درسی مقطع دکتری رشتههای علوم تربیتی در ایران. مجموعه مقالات نخستین سمینار آموزش عالی در ایران، تهران: انتشارات دانشگاه علامه طباطبایی.
12
میالاره، گاستون (1375). معنی و حدود علوم تربیتی. ترجمه علیمحمد کاردان، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
13
Diane R. (2006). National Standards in American Education A Citizen's Guide. Washington DC: Broking.
14
Kelly, A.V. (2009). The Curriculum: theory and practice. 6th Ed. Thousand oaks: sage.
15
ORIGINAL_ARTICLE
مدلی برای تطبیق مؤلفههای استراتژی سیستمهای اطلاعاتی و تبیین جایگاه آن در آموزش عالی ایران
با تدوین و تصویب اهداف سند ملی چشمانداز 20 ساله کشور و ابلاغ آن به وزارتخانهها و دستگاههای دولتی، تدوین برنامهها و انجام اقدامات گوناگونی در تمامی عرصههای علمی- فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و اجتماعی در جریان است. یکی از این اقداماتی که توسط شورایعالی انقلاب فرهنگی در حال انجام است، تهیه و تدوین نقشه جامع علمی کشور میباشد. پس از ابلاغ این نقشه، دانشگاهها، پژوهشگاهها و سایر مؤسسات آموزش عالی کشور، ملزم به طراحی و تدوین برنامه استراتژیک خاص خود خواهند بود که بر اساس این نقشه، اهداف سند ملی چشمانداز کشور را از نقطهنظر علمی و فرهنگی، همسو با سند تحول راهبردی علم و فناوری کشور برآورده سازند. امروزه دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی دنیا نسبت به تدوین و اجرای برنامه استراتژیک سیستمهای اطلاعاتی اقدام کردهاند. دانشگاهها، پژوهشگاهها و مؤسسات آموزش عالی ایران نیز برای رسیدن به هدف مهم سند چشمانداز، یعنی جایگاه اول علمی و فنّاوری در منطقه، ملزم به طراحی و تدوین چنین برنامهای در راستای تحقق برنامه استراتژیک دانشگاه هستند. این مقاله به ارائه مدلی برای تطبیق مولفههای استراتژی سیستمهای اطلاعاتی در دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی کشور و تبیین جایگاه آن با نگاه به سند ملی چشمانداز 20 ساله و نقشه جامع علمی کشور و نیز بررسی ملزومات و محصولات تدوین آن در سه لایه استراتژیک، تاکتیک و تکنیک میپردازد. با توجه به گوناگونی استراتژیهای دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی به دلیل تفاوت موجود در ماهیت آنها، استراتژیهای مختلفی نیز برای سیستمهای اطلاعاتی تدوین خواهند شد که به دنبال آنها پروژههای نرمافزاری متناسب قابل تعریف و پیادهسازی میباشند.
https://journal.sanjesh.org/article_29873_8fc859e384e8dc68bee8b5f96e8a1f9c.pdf
2010-02-20
53
67
استراتژی سیستمهای اطلاعاتی
مؤسسات آموزش عالی
سند چشمانداز 20 ساله
نقشه جامع علمی کشور
آموزش عالی
محمدقائم
تاج گردون
mg_tajgardoon@msrt.ir
1
عضو هیئت علمی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری
LEAD_AUTHOR
محمدحسن
تاج گردون
2
دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات
AUTHOR
سید بهروز
صفوی
3
عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی دانشکده مدیریت
AUTHOR
رحیم
صفری فار فار
4
عضو هیئت علمی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری
AUTHOR
امین
فردوسی مکان
5
عضو هیئت علمی مجتمع آموزش عالی نیشابور
AUTHOR
انتظاری، یعقوب (1387). شصت سال آموزش عالی ایران. مؤسسه پژوهش و برنامهریزی آموزش عالی، صفحه 197-192.
1
دادمرزی، سید مهدی (1377). واژهنامه نظام آموزش عالی کشور. دبیرخانه مجمع گروههای معارف اسلامی، صفحه 125-122.
2
دبیرخانه شورایعالی انقلاب فرهنگی (1387). پیشنویس نقشه جامع علمی کشور. دبیرخانه نقشه جامع علمی کشور، صفحه 12-7.
3
سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور (1383). سند توسعه ویژه (فرابخشی) آموزش عالی در برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران (موضوع بند الف ماده 155 قانون برنامه چهارم توسعه). صفحه 12-5.
4
سند چشمانداز جمهوری اسلامی ایران در افق 1404 هجری شمسی و سیاستهای کلی برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران، ابلاغیه مقام معظم رهبری 12 آذرماه 1382، صفحه 6-2.
5
کلارک، استیو (1387). مدیریت استراتژیک سیستمهای اطلاعاتی(رهیافتی جامع). ترجمه سید محمد اعرابی و داود ایزدی، دفتر پژوهشهای فرهنگی، صفحه73-67.
6
مؤسسه پژوهش و برنامهریزی آموزش عالی (1386). آمار آموزش عالی کشور در دوره 1385-1378. صفحه 32-33.
7
Allen David (1995). Information systems strategy formation in Higher Education Institutions. Information Researches, Volume 1, page 129-134.
8
Anderson M. (1992). Implementing an information infrastructure strategy: the University of Edinburgh experience. University Computing, Volume 14, page19-25.
9
Galliers, R.D. (1991). Strategic information systems planning: myths reality and guidelines for successful implementation. European Journal of Information Systems, Volume 1, page 55-64.
10
Leung, Sun (1992). The future direction of the information system strategy in the University of Hong Kong. Hong Kong University Press, Jan. page 301-310.
11
Reponen, T. (1993). Strategic information systems- a conceptual analysis. Journal of Strategic Information Systems, 2(2): page100-104.
12
Rosner, R. A. (1991). Information systems strategy-a university perspective, Information Technology in the Workplace, International Conference on Volume, 12-13 Nov., Page(s):19 – 25.
13
Tayfour A. Mohammed and Helen J. Richardson (2007). Implementation of a Customer Services Information Systems Strategy in a Higher Education Context: An Integrative Perspective. Springer Boston, Volume 235, page 238-295.
14
Wilson, T.D. (1989). The implementation of information systems strategies in UK companies: aims and barriers to success. International Journal of Information Management, Volume 9, page 245-258.
15
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی برنامة درسی دورههای کارشناسی و کارشناسیارشد رشتة تکنولوژی آموزشی از نظر اعضای هیأت علمی و دانشجویان
پژوهش حاضر با هدف بررسی برنامة درسی دورههای کارشناسی و کارشناسی ارشد رشتة تکنولوژی آموزشی از نظر اعضای هیأت علمی و دانشجویان رشتة تکنولوژی آموزشی انجام گرفت. این پژوهش از نوع تحقیقات توصیفی میباشد. جامعة آماری شامل اعضای هیأت علمی و دانشجویان دورههای کارشناسی و کارشناسی ارشد تکنولوژی آموزشی دانشگاههای اراک، علامه طباطبایی و تربیت معلم است. حجم نمونة مورد مطالعه 217 نفر برآورد شد که به شیوة طبقهای تصادفی از هر سه طبقه انتخاب گردید. به منظور جمعآوری دادهها از پرسشنامة محقق ساخته استفاده شد. یافتههای پژوهش نشان داد که اهداف برنامههای درسی دورههای کارشناسی و کارشناسی ارشد از نظر اکثر اعضای هیأت علمی و دانشجویان مناسب میباشد. همچنین اهداف برنامههای درسی دورههای کارشناسی و کارشناسی ارشد با دروس ارائه شده مربوط به آن (به استثنای هدف شناخت و کشف مسائل آموزشی با بر خی دروس) تناسب دارد. از بین دروس اصلی، دروسی نظیر سمینار در برنامهریزی درسی و آموزشی، و از بین دروس اختیاری، دروسی مانند بهداشت عمومی، کلیات اقتصاد، انسانشناسی در اسلام از نظر اکثریت اعضای هیأت علمی و دانشجویان غیرضروری است. از نظر اکثر اعضای هیأت علمی و دانشجویان از بین دروس تخصصی دورههای کارشناسی ارشد دروسی مانند برنامهنویسی کامپیوتری برای آموزش، تعلیم و تربیت اسلامی پیشرفته، و فلسفه و آراء تربیتی غیرضروری میباشد. افزون بر این، اکثر اعضای هیأت علمی و دانشجویان، بازنگری و تجدید نظر در اهداف، عناوین و سرفصلهای دروس و برنامة درسی رشتة تکنولوژی آموزشی را لازم و ضروری میدانند.
https://journal.sanjesh.org/article_29874_0deabc13bcfa5c2b695e0748b5d339ec.pdf
2010-02-20
69
83
برنامة درسی
تکنولوژی آموزشی
اهداف
طراحی
ارزشیابی
سارا
رضایی باقر
1
کارشناسی ارشد تکنولوژی آموزشی
LEAD_AUTHOR
سید شمس الدین
هاشمی مقدم
2
عضو هیئت علمی دانشگاه اراک
AUTHOR
محمد
اکبری بورنگ
akbaryborng2003@birjand.ac.ir
3
دانشجوی دکترای برنامه ریزی درسی دانشگاه فردوسی مشهد
AUTHOR
آرمند، محمد (1380). مجموعة مقالات همایش کاربرد تکنولوژی آموزشی در آموزش عالی ایران. اراک: انتشارات دانشگاه اراک.
1
علی آبادی، خدیجه (1380). مجموعة مقالات همایش کاربرد تکنولوژی آموزشی در آموزش عالی ایران. اراک: انتشارات دانشگاه اراک.
2
فتحی واجارگاه، کورش و شفیعی، ناهید (1386). ارزشیابی کیفیت برنامة درسی دانشگاهی (مورد برنامة درسی آموزش بزرگسالان). فصلنامة مطالعات برنامة درسی، سال اول- شمارة 5
3
Alonzo, Adam (1993). Planning for Educational Technology: A Survey of Sinclair Community College Faculty.12.00, 80.
4
Altbach, P. G. (1988). Comparative Studies in Higher Education in: Postlethwaite; in (ed). The Encyclopedia of Comparative Education and National System of Education, pp: 6.7.
5
Coleman, John J (2000). Student Attitudes toward Instructional Technology in the Large Introductory U. S. Government Course. PS: Political Science & Politics.
6
G D Moss, (1979). The Influence of an In-Service Course in Educational Technology on the Attitudes of Teachers. British Journal of Educational Technology, -10 (1): 69–80.
7
Informic Corporation (2003). How can I Determine our Companye’s Training needs? http://www. Informic. Com/ advice.
8
mazzoli j Andrew (2000). Faculty perceptions of influnce on the curriculum in.
9
Ratcliff, James L. (1992). Curriculum Undergraduate, in Clark, B. R. & Neave, G. (eds.) Encyclopedia of Higher Education, Pergamum Press, Oxford.
10
Rozenberg. M, (2000). E-Learning: The Treasure Within. Paris: Unesco.
11
San Jose (2001) State University Instructional Technology Program. Instructional Technology program Evaluation Report.
12
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی و مقایسه میزان موفقیت دورههای دکتری پیوسته در رشتههای بیوتکنولوژی، فیزیک و ریاضی و ارائة راهکارهایی برای بهبود این دورهها
برنامهریزی برای به کارگیری ظرفیتها و تقویت افراد نخبه و مستعد در هر کشور، نهاد و سازمانی از وظایف مهمی است که بر عهده مدیران نهادها و سازمانها میباشد. لذا برای زنده نگهداشتن و پرورش سالم آنان، لازم است در پرورش و حفظ متفکران و استعدادهای فکری درخشان، برنامهریزی و سرمایهگذاری کنیم. هدف این پژوهش، علاوه بر بررسی میزان موفقیت طرح دورههای دکتری پیوسته، بر اساس شاخصهایی چون رضایتمندی از برنامهریزی دوره عملکرد مسئولان و تجهیزات و امکانات، بررسی دلایل عدم ورود دانشجویانی که علیرغم دارا بودن شرایط ورود، وارد این دورهها نشدند، این تحقیق از نوع ارزشیابی و به صورت توصیفی و پیمایشی انجام شده است. برای جمعآوری اطلاعات از پرسشنامه و مصاحبه استفاده گردیده است؛ جامعه آماری این پژوهش، کلیه دانشجویان مشغول به تحصیل در دوره دکتری پیوسته (در دانشگاههای تهران؛ صنعتی امیرکبیر، تربیت معلم تهران و مرکز تحصیلات تکمیلی زنجان) و دانشجویان ممتازی که علیرغم داشتن شرایط ورود به دوره دکتری پیوسته، وارد دوره نشدهاند، میباشد. یافتههای تحقیق نشان میدهد، میزان موفقیت طرح دوره دکتری پیوسته بر اساس رضایتمندی دانشجویان شاغل به تحصیل در این دوره، به ترتیب در رشتههای بیوتکنولوژی، فیزیک و ریاضی بوده است. همچنین بررسیهای مربوط به دلایل دانشجویانی که علیرغم داشتن شرایط وارد دوره دکتری پیوسته نشدهاند، به ترتیب حاکی از انتخاب دلایل محیطی و اجتماعی (مواردی چون نداشتن جایگاه اجتماعی علوم پایه، جامعه ما ارزشی برای علم قائل نیست)؛ دلایل فردی (مواردی چون شخصاً علاقهای به تحصیل در دوره دکتری پیوسته ندارم، هیچ یک از رشتههای دوره دکتری پیوسته را دوست ندارم) و بالاخره دلایل مدیریتی و برنامهریزی (عدم اطلاع رسانی صحیح از سوی مسئولان مربوط، طولانی بودن طول دوره تحصیل در دوره دکتری پیوسته) میباشد.
https://journal.sanjesh.org/article_29876_57af89884741133bfc6ddc53004369bd.pdf
2010-02-20
85
102
دوره دکتری پیوسته
شورای هدایت استعدادهای درخشان
پیشرفت تحصیلی
یوسف
محب زادگان
1
عضو هیئت علمی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، رئیس گروه استعداد درخشان
LEAD_AUTHOR
محمدحسن
پرداختچی
m_pardakhtchi@sbu.ac.ir
2
عضو هیئت علمی دانشکده علوم تربیتی دانشگاه شهید بهشتی
AUTHOR
شهاب
کسکه
shahab.kaskeh@gmail.com
3
عضو هیئت علمی مرکز هیئت های امنا و هیئت های ممیزه مرکزی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری
AUTHOR
بازرگان، زهرا (1373). کودک تیزهوش و دیگران. نشریه انجمن اولیا و مربیان.
1
تحلیلی بر مسئله فرار مغزها (1378). اداره کل امور فرهنگی ایرانیان خارج از کشور.
2
حصوری، علی (1376). مهاجرت از ایران. نشریه جامعه سالم.
3
طلوع، ابوالقاسم (1379). فرار مغزها، جذب مغزها، گردش مغزها. مرکز تحقیقات علمی کشور.
4
هالان دانیل پی وجیمز ام، کافمن (1371). کودکان استثنایی، مقدمهای بر آموزشهای ویژه. ترجمه مجتبی جوادیان، چاپ اول، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی.
5
هانس گئورک بارتن ورفر (1363). کتابشناسی تیزهوشان از منابع آلمانی (هوش، خلاقیت، استعدادهای خاص و رقابت). ترجمه و تدوین: دکترجواد اژهای، نشر سمپاد.
6
Jennifer L. Jelly (2005). Pioneering Definitions and theoretical Positions in the Field of Gifted Education. Historical Perspectives, Volume 28.
7
M. Cox Catharine (1926). Early Mental Traits of Three Hundred Geniuses (Genetic Studies of Genius Series). Stanford University.
8
Official site of Stanford University; http: //www. asu. edu/talentedyouth. Html And http: //www. sps. k12. va. html
9
Official site of Stanford University; http://www-epgy. stanford. edu/overview/us. html
10
The Education of Gifted and Talented Children (1988). on line available at: http://home. alphalink. com. au/~drednort/ ssc. Html; Report by the Senate Select Committee of the Parliament of the Commonwealth of Australia
11
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی ارتباط بین رضایت شغلی و تولیدات علمی اعضای هیأت علمی دانشگاههای پیام نور؛ مطالعه موردی استان همدان
هدف مقاله حاضر بررسی ارتباط بین رضایت شغلی و تولیدات علمی اعضای هیأت علمی دانشگاههای پیام نور استان همدان می باشد. این تحقیق با روش پیمایشی و با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته انجام گرفته است. در این تحقیق روش نمونهگیری، تصادفی ساده بوده است. نتایج نشان میدهند که 60 درصد اعضای هیأت علمی کم یا خیلی کم، 25/26 درصد تاحدودی و 75/13 درصد زیاد از شغل خود رضایتمندی داشتهاند. نتایج حاکی از آن است که دستیاران علمی نسبت به اعضای هیأت علمی دارای رضایتمندی خیلی کمتری از شغل خود بودهاند. میزان تولیدات علمی 25/81 درصد اعضای هیأت علمی کم یا خیلی کم، 75/3 درصد تاحدودی و 15 درصد زیاد یا خیلی زیاد میباشد. همچنین یافتههای تحقیق بیانگر این هستند که دستیاران علمی نسبت به اعضای هیأت علمی دارای تولیدات علمی کمتری بودهاند. نتایج این تحقیق نشان میدهد بین متغیرهای مستقل رضایت از ماهیت کار، رضایت از مدیران دانشگاه، رضایت از همکاران، رضایت از شیوه تشویق و تنبیه، رضایت از امکان ارتقاء و ترفیع در شغل، رضایت از میزان حقوق، سن، رتبه علمی، رضایت شغلی و متغیر وابسته تولیدات علمی اعضای هیأت علمی رابطه معنادار وجود دارد. ولی بین متغیرهای مستقل جنسیت، رضایت از وضعیت بهداشتی و آموزشی دانشگاه، رضایت از نحوه ارزشیابی سالانه اعضای هیأت علمی و متغیر وابسته میزان تولیدات علمی اعضای هیأت علمی رابطه معنادار وجود ندارد. همچنین نتایج نشان دادند که بین متغیرهای سن، رتبه علمی با رضایت شغلی رابطه معنادار وجود دارد، ولی بین جنسیت و رضایت شغلی رابطه معنادار وجود ندارد.
https://journal.sanjesh.org/article_29877_e0d6af996abb201004ff02efb8384dfd.pdf
2010-02-20
103
126
رضایت شغلی
تولیدات علمی
اعضای هیأت علمی
دانشگاه پیام نور
آموزش عالی
سعید
گودرزی
1
عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور، گروه جامعه شناسی
LEAD_AUTHOR
ازکمپ، استورات (1370). روانشناسی اجتماعی کاربردی. ترجمه فرهاد ماهر، مشهد: انتشارات آستان قدس رضوی.
1
اسماعیلی، حسن (1374). بررسی رابطه رضایت شغلی و عملکرد آموزشی معلمان دوره ابتدایی منطقه 18 تهران. دانشگاه تربیت معلم، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی.
2
تجلی پور، حمزه (1381). بررسی جامعهشناختی عوامل اجتماعی- اقتصادی مؤثر بر رضایتمندی شغلی معلمان در سال 1381. پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه شیراز.
3
توسلی، غلام عباس (1375). جامعهشناسی کار و شغل. تهران: انتشارات سمت.
4
جانعلی نژاد، محمد (1380). بررسی عوامل مؤثر بر بهرهوری نیروی انسانی کارکنان دانشگاه تربیت مدرس. پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده علوم انسانی.
5
دوپوتی، گزاویله (1374). فرهنگ توسعه. ترجمه عبدالحمید زرین قلم، تهران: انتشارات کمیته یونسکو، جلد اول.
6
رابینز، استیفن (1378). مدیریت رفتار سازمانی. ترجمه علی پارساییان و محمد علی اعرابی، تهران: مؤسسه مطالعات و پژوهشهای بازرگانی.
7
رجب بیگی، مجتبی؛ امینی، مجید؛ پرتوی، بامداد و قنبر زاده علمداری، ناهید (1385). سنجش رضایت شغلی منابع انسانی در بخش دولتی و عوامل مؤثر بر آن. فصلنامه مدرس علوم انسانی، دوره دهم، شماره اول، صص 130-111.
8
سفیری، خدیجه (1377). جامعهشناسی اشتغال زنان. تهران: انتشارات تبیان.
9
شفیعآبادی، عبدالله (1370). راهنمای تحصیلی و شغلی. انتشارات دانشگاه پیامنور.
10
فرخی، محمدحسن (1374). راههای افزایش کارایی و رضایت شغلی معلمان به منظور ارتقاء کیفیت آموزشی. شورای تحقیقات اداره کل آموزش و پرورش استان کردستان.
11
فروغی، فیض الله؛ خرازی، هادی؛ ایران فر، شیرین و رضایی، منصور (1386). رضایتشغلیوعواملمؤثربرآنازدیدگاهاعضای هیأت علمی دانشگاهعلوم پزشکیکرمانشاه. مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی، دوره هفتم، شماره دوم، صص 342-335.
12
کورمن، آبراهام (1376). روانشناسی صنعتی و سازمانی. ترجمه حسین شکرکن، تهران: انتشارات رشد.
13
لهساییزاده، عبدالعلی و منصوریان، محمدکریم (1378). بررسی رضایتمندی شغلی در رابطه با عوامل اقتصادی ـ اجتماعی و جمعیتی. مجله نامه علوم اجتماعی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، شماره سیزدهم، صص 188-161.
14
مرادی، نعمت الله (1372). بررسی رابطه برخی عوامل با رضایت شغلی معلمان شهرستان خرم آباد. شورای تحقیقات اداره آموزش و پرورش استان لرستان.
15
مزینانی، علی (1380). بررسیوضعیتمصرفوتولیداطلاعاتعلمیازجانباعضایهیأت علمی-آموزشیکشور. رهیافت، شماره بیست و پنجم، صص 217-196.
16
مقرب، مرضیه؛ مادرشاهیان، فرح؛ علی آبادی، نرگس؛ رضایی، نرجس و محمدی، عبدالرضا (1384). رضایت شغلی پرستاران شاغل در بیمارستانهای آموزشی شهر بیرجند. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، دوره دوازدهم، شماره سوم و چهارم، صص 99-92.
17
مهرابیان، فردین؛ نصیری پور، امیر اشکان و کشاورز محمدیان، سکینه (1384). بررسی میزان رضایت شغلی رؤسا، مدیران و سرپرستان واحدهای مختلف بیمارستانهای دولتی استان گیلان در سال 1384. مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی گیلان، دوره شانزدهم، شماره شصت و یکم، صص 73-65.
18
میرزایی، غلام رضا؛ فتحی آشتیانی، علی؛ مهرابی، حسینعلی و احمدی، خدابخش (1385). عوامل مؤثر بر رضایت شغلی افسران در یک واحد نظامی. سال هشتم، شماره یکم، صص 77-69.
19
Aiken, L. H; Clarke, S. P; Sloone, D. M; Sochalski, J. A; Busse R; Clarke, H et al (2001). Nurses report on hospital care in five countries. Nurses Reports Health Affairs.
20
Bartel, A (1981). Race differences in job Satisfaction. A reappraisal journal of Human Resources, Vol 16, No 2.
21
Clark, A. E (1997). Job Satisfaction and gender: why are women so happy at works Labor Economics.
22
Coughenour, M. & Swanson, L (1980). Rewards, Values and Job Satisfaction. American Sociological Review.
23
Demir, C; Ozaltin, H & Celik, Y (2002). Determining the level of job satisfaction of nurses working at Turkish military forces hospitals.
24
Ewen, R. B (1967). Weighing components of job satisfaction. Journal of Applied psychology, No 51, pp 68-73.
25
Feldman, D. C & Arnold H. J (1983). Managing in Dividual and Group Behavior in Organization. Publisher New York, MC Graw–Hill, Vol 68, No 2, pp 135-141.
26
Freeman, B (1978). Job satisfaction as an economic variable. American Economic Review.
27
Garcia, M. J; Malpica A. L; Pablos, C; Gutierro, M. A & Perez, C (2005). Job Stressors and satisfaction in the nursing staff of a critical unit. Enferm Intensivea.
28
Groot, W & Maassen Van den Brink, H (1999). Job satisfaction and preference drift. Economics Letters.
29
Hardman, T. R (1996). A Study of Job Satisfaction of Female Public School Administrators in West Virginia. West Virginia University.
30
Harmermesh, D. S (2001). The Changing distribution of Job satisfaction. the journal of human resources, No 1, pp1-30.
31
Locke, E (1969). What is job satisfaction, Organization Behavior Human performance.
32
Pettit, John, Gorisjose, Vaught Bobby (1998). An examination of organizational communication as Moderator of the Relationship between Job Performance and Job Satisfaction.
33
Seeman, M (1959). On the Meaning of Alienation. American Sociological Review, Vol 24, No 6, pp783-791.
34
Seeman, M & Arthur, Neal (1960). Organizational Powerlessness. American Sociological Review, Vol 25, No 1.
35
Ting, Y (1997). Determinants of job satisfaction of federal government employees. Public personnel Management.
36
Wright, J .D & Hamilton, R. F (1978). Work satisfaction and age: Some: evidence for the Job change hypothesis. Social forces.
37
Yang, C (1999). The effects of perceived director’s leadership behaviors and selected demographic variable of physical education instructor's Job Satisfaction. University of Oregon.
38
ORIGINAL_ARTICLE
تحلیل فرایند طراحی برنامههای درسی دانشگاهی در ایران با استفاده از مدل دکر واکر
دیدگاهها و مدلهای زیادی برای تدوین برنامههای درسی و تبیین آن وجود دارد که میتوان آنها را در دو دسته، سنتی و نومفهومگرایی طبقه بندی کرد. یکی از کاملترین مدلهای برداشت سنتی از برنامه درسی، مدل دکر واکر است. این مدل فرایند برنامهریزی درسی را در سه مرحله کلی، دیدگاه بنیادی (خطمشی اعتقادی)، عمل فکورانه (تأمل و بررسی) و طرح خلاصه کرده است و هدف مقاله حاضر آن است که فرایند تدوین برنامههای درسی دانشگاهی با توجه به این سه مرحله تحلیل شود. ماهیت طبیعت گرایانه الگوی واکر روش تحقیق را به سمت کیفی بودن سوق داده و از مصاحبه برای جمعآوری دادهها استفاده شده است. دادهها از دو طبقه مدیران ارشد و میانی وزارت علوم (10 نفر ) جمعآوری، مقولهبندی و تفسیر شده است. یافتههای پژوهش بینگر آن است که تلقی از برنامههای درسی در کشور، تلقی حداقلی (سرفصلهای دروس) است و نظام برنامهریزی درسی دانشگاهی به صورت ظاهری با مدل واکر تطابق دارد، اما به دلایلی، از جمله سیستم متمرکز و از بالا به پایین و نبود مراکز تدوین برنامههای درسی در دانشگاهها با جزئیات مراحل مدل واکر، هماهنگی نداشته و آنچه از جلسات تدوین برنامههای درسی دانشگاهی حاصل میشود، سرفصلهای دروس است که به عنوان سند در گروههای آموزشی به صورت کامل و در برخی موارد با اعمال تغییرات جزئی، اجرا میشود.
https://journal.sanjesh.org/article_29878_c16390b7910b07af18876a8c7c14c15b.pdf
2010-02-20
127
150
برنامه درسی
برنامهریزی درسی
مدل دکر واکر
آموزش عالی
دانشگاه
مدلهای برنامهریزی درسی
برنامهریزی درسی سنتی
غلامرضا
یادگارزاده
yadegarzadeh@yahoo.com
1
عضو هیئت علمی سازمان سنجش آموزش کشور و دانشجوی دکتری برنامه ریزی درسی اموزش عالی دانشگاه شهید بهشتی
LEAD_AUTHOR
محمود
مهرمحمدی
2
استاد دانشگاه تربیت مدرس
AUTHOR
اجتهادی، مصطفی (1374). بررسی توان دانشگاهها از مصوبه شورایعالی برنامهریزی در مورد واگذاری پارهای اختیارات به دانشگاهها. فصلنامه پژوهش و برنامهریزی در آموزش عالی، شماره 9، ص 159-143.
1
بازرگان، عباس (1374). ارزیابی درونی دانشگاهی و کاربرد آن در بهبود مستمر کیفیت آموزش عالی. فصلنامه پژوهش و برنامهریزی در آموزش عالی، شماره 3 و 4، ص 22-1.
2
فتحی واجارگاه، کورش (1388). اصول و مفاهیم برنامهریزی درسی. تهران: انتشارات دانش روز.
3
فتحی واجارگاه، کورش؛ مؤمنی، حسین (1387). بررسی نقش عوامل مؤثر بر مشارکت اعضای هیأت علمی در برنامهریزی درسی دانشگاهی. مجله انجمن آموزش عالی ایران، شماره 1، 165-139.
4
مهرمحمدی، محمود (1381). پژوهش مبتنی بر عمل فکورانه در فرایند برنامهریزی درسیک نظریه عملگرای شواب. فصلنامه نوآوری آموزشی، شماره 1 سال اول (37-23).
5
مهرمحمدی، محمود (1387). برنامه درسی: نظرگاهها، رویکردها و چشماندازها. تهران: انتشارات سمت.
6
مهرمحمدی، محمود (1387الف). تحلیلی بر سیاست کاهش تمرکز از برنامهریزی درسی در آموزش عالی ایران: ضرورتها و فرصتها. مجله انجمن آموزش عالی ایران، شماره 3، (18-1).
7
نوروززاده، رضا و همکاران (1385). وضعیت سهم مشارکت دانشگاهها در بازنگری برنامههای مصوب شورای عالی برنامهریزی. فصلنامه پژوهش و برنامهریزی در آموزش عالی، شماره 42، ص 93-71.
8
وزیری، مژده (1378). نظام برنامهریزی درسی در آموزش عالی ایران: ویژگیها و جهتگیریها. رساله دکتری، تهران دانشگاه تربیت مدرس.
9
Akker, J.J.H. van den. (2003). Curriculum perspectives: an introduction. In J. van den Akker, W. Kuiper & U. Hameyer (Eds.). Curriculum landscape and trends. Dordrecht: Kluwer Academic Publishers.
10
Chan, B (1977). After Tyler, What? A Current Issue in Curriculum Theory. Education Journal, No.VI
11
DeZure, Deborah (2005). Innovation in Undergraduate Curriculum. In: Encyclopedia of Education, James W. Guthrie (Editor), MacMillan Reference Library.
12
Doll, W. (1993). A post-modern perspective on curriculum. New York: Teachers College Press.
13
George, Judith W. (2009). Classical Curriculum Design. Arts and Humanities in Higher Education, (8)2: 160-179
14
Glathorn, P and et al (2005). Curriculum Leadership. Boston: Allyn & Bacon Press.
15
Herod, Lori (2003). Curriculum Deliberation Online. Literacies, no fall.
16
Hewitt, T. W (2006). Understanding and shaping curriculum: what we teach and why. Thousand Oaks, Calif: Sage Publications
17
Howard, Judith (2007). Curriculum Development. Available in: org.elon.edu/catl/documents/curriculum%20development.pdf.
18
Jackson, P. (1992). Conceptions of curriculum and curriculum specialists. In P. Jackson (Ed.), Handbook of research on curriculum (3-40). New York: Macmillan.
19
Keogh, J and et al (2010). Involving the Stakeholders in the Curriculum Process: A Recipe for Success? Nurse Education Today, no 30, 37-43.
20
Knight, P. T. (2001). Complexity and curriculum: A process approach to curriculum-making. Teaching in Higher Education, 6(3): 369-381.
21
Lincoln, Y. S. & Guba, E. G. (1985). Naturalistic inquiry. Beverly Hills, CA: Sage.
22
Livingston, Don (2007). Learning the Art of Curriculum Deliberation: One Professor’s Story. Georgia Educational Researcher, (5)1.
23
Marsh, C. & Willis, P. (2007). Curriculum: Alternative approaches. ongoing issues. Upper Saddle River, NJ: Merrill/Prentice Hall.
24
Marsh, C.J. (1997). Perspectives: Key concepts for understanding curriculum 1. London: Falmer Press.
25
McTighe, J. and Wiggins, G. (2005). the Understanding by Design Handbook. Alexandria, VA: Association for Supervision and Curriculum Development.
26
Mulder, M (1991). Deliberation in Curriculum Conferences. Journal of Curriculum and Supervision, (6)4: 325-339.
27
Ornstein, A. C. & Hunkins, F. P. (1993). Curriculum: Foundations, principles, and issues. (2nd ed.). Boston: Allyn & Bacon.
28
Parker, J. (2003). Reconceptualising the curriculum: From commodification to transformation. Teaching in Higher Education, 8(4): 529-543.
29
Reid, W. (1978). Thinking about the curriculum. London: Routledge & Kegan Paul.
30
Reid, William (1999). Curriculum as Institution and Practice: Essays in the Deliberative Tradition. Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum.
31
Schwab, J. (1970). The practical: A language for curriculum. Washington, DC: National Education Association.
32
Smith, M. K. (2000). Curriculum theory and practice. The encyclopedia of informal education, www.infed.org/biblio/b-curric.htm.
33
Smith, M. K. (2000). Curriculum theory and practice. The Encyclopedia of Informal Education. Available at http://www.infed.org/biblio/b-curric.htm.
34
Stark, Joan S. and Lattuca, Lisa R. (1997). Shaping the College Curriculum: Academic Plans in Action. Boston: Allyn and Bacon.
35
Tamir, Pinchas (1984). Curriculum Development in Science. Research in Science Education, 1984, 14, 198-205.
36
Walker, D. (2003). Fundamentals of curriculum: Passion and professionalism. Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates.
37
ORIGINAL_ARTICLE
خصوصیسازی دانشگاههای دولتی امریکا :آنچه در عمل اتفاق میافتد
در نبود تحلیلها و مباحث جدی در مورد سیاستهای بخش عمومی و در مورد تصمیمهای مربوط به درآمد و بودجۀ ایالتهای مختلف امریکا، به طور پیوسته سهم بودجۀ ایالتی در تأمین مالی دانشگاهها و کالجهای دولتی امریکا طی دهۀ گذشته کاهش یافته است. این در حالی است که حدود 77 درصد کل ثبتنامهای آموزش عالی امریکا در دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی دولتی (فدرال و ایالتی) این کشور صورت میگیرد. در دهۀ 1980 بیش از 50 درصد بودجۀ مؤسسات آموزش عالی دولتی از بودجۀ ایالتی تأمین میشد، در حالی که این نسبت به حدود 30 درصد کاهش یافته است. این کاهش کمکهای ایالتی، با ساختار نامتناسب نظام بودجهریزی و تأمین مالی دانشگاههای دولتی همراه بوده است که نتوانسته تنوع مالی ایجاد کند و کسری بودجۀ آنها را بپوشاند و اتکای آنها را به کمکهای دولتی کاهش دهد. البته برای محاسبه و تعدیل میزان واقعی کمکهای دولتی به دانشگاهها شاخص HEPI[1] مناسبتر از شاخص قیمت مصرفکننده CPI[2] است.
در هر صورت، امریکا در حال خصوصیسازی مؤسسات آموزش عالی دولتی خود است و در حالی که سهم کمکهای ایالتی از بودجۀ این مؤسسات کاهش یافته، بالاجبار سهم دیگر تأمینکنندگان مالی آنها (نظیر شهریه، موقوفات، دانشآموختگان و شرکتها) افزایش یافته است. در این شرایط، هم پیامدهای مثبت و هم پیامدهای منفی قابل مشاهده است.
[1]. Higher Education Price Index
[2]. Consumer Price Index
https://journal.sanjesh.org/article_29879_6ff45640acbc71b05b884f0f252d96b6.pdf
2010-02-20
151
163
احمدرضا
روشن
pendar1234@gmail.com
1
عضو هیئت علمی موسسه پژوهش و برنامه ریزی آموزش عالی
LEAD_AUTHOR