کاربرد ارزیابی درونی برای بهبود کیفیت گروه‌های آموزشی (مورد مطالعه: گروه آموزشی علوم تربیتی دانشگاه ملایر)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانش‌آموخته کارشناسی ارشد تاریخ و فلسفۀ تعلیم و تربیت، گروه علوم تربیتی، دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه ملایر

2 استادیار گروه علوم تربیتی، دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه ملایر

3 استادیار سازمان سنجش آموزش کشور

چکیده

پژوهش حاضر با هدف اجرای ارزیابی درونی در گروه آموزشی علوم تربیتی دانشگاه ملایر انجام گرفت. روش این پژوهش توصیفی از نوع پیمایش است. در این پژوهش 7 عامل، 27 ملاک و 78 نشانگر در میان شش جامعۀ آماری شامل: اعضای هیئت علمی، مدیران گروه‌ها، معاونت و ریاست دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی، دانشجویان در حال تحصیل رشتۀ علوم تربیتی، دانش‌آموختگان سه دورۀ گذشته و کارفرمایان بررسی شدند. نمونه‌ها از جوامع مدیران گروه و دانشکده، اعضای گروه آموزشی و کارفرمایان به صورت سرشماری کامل، و از جوامع دانشجویان و دانش‌آموختگان، با استفاده از جدول مورگان، تعیین و به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. با استفاده از پرسشنامۀ محقق‌ساخته و چک لیست، اطلاعات لازم گردآوری شد و روایی آنها را استادان راهنما تأیید کردند. در بررسی پایایی پرسشنامه‌ها از روش آلفای کرونباخ استفاده شد. در تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و قضاوت در مورد مطلوبیت هر یک از عوامل استفاده شد. عوامل ساختار سازمانی، تشکیلات و مدیریت، دوره‌های آموزشی مورد اجرا، فرایند یاددهی-یادگیری مطلوب، و عوامل امکانات و تجهیزات، دانشجویان، هیئت علمی نسبتاً مطلوب، و عامل دانش‌آموختگان نامطلوب ارزیابی شدند. با توجه به یافته‌های به دست آمده، پیشنهادهایی برای ارتقای سطح کمی و کیفی گروه ارائه شد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

***Implication of Internal Evaluation for Educational Departments' Quality Improvement: Malayer University's Department of Education

نویسندگان [English]

  • Sahar Zamaniyan 1
  • Haniyeh Kalantari Dehaghi 2
  • Abbas Khakpour 2
  • Reza Mohammadi 3
1 MA in History & Philosophy of Education, Malayer University
2 Assistant Professor of Education Department, Faculty of Literature and Humanities, Malayer University
3 Assistant Professor of the National Organization of Educational Testing
چکیده [English]

The purpose of this study was internal evaluation in Malayer University’s educational department. The method of this research is descriptive in type of survey. In this research, 7 factors, 27 criteria and 78 indicators were evaluated among the six statistical communities including: faculty members, heads of department, deputy and chair of the faculty of literature and humanities, students, graduates of the past three years and their employers. The heads of department and faculty, department members and employer’s samples were counted in a complete census, and student and graduate’s samples were selected randomly using the Morgan table. A structured interview and a checklist of information were compiled using a researcher-made questionnaire. Their validity was confirmed by supervisors and consultants and the reliability was assessed using Cronbach's alpha method. In analyzing data, descriptive statistics and judgments about the desirability of each factor were used in three desirables, relatively desirable and undesirable levels. The organizational structure, organization and management, applied training courses, and learning-learning process, facilities and equipment, students, faculty members factors evaluated as relatively desirable, and graduates factor evaluated as undesirable. Based on the findings, suggestions were made to improve the department quality and quantity.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Higher education
  • Internal evaluation. Malayer University
  • Education department
  • Quality
بازرگان، عباس (1374). ارزیابی درونی و کاربرد آن در بهبود مستمر کیفیت آموزش عالی. فصلنامۀ پژوهش و برنامه‌ریزی در آموزش عالی، 3، 49-70.
بازرگان، عباس (1397). ارزشیابیآموزشی. تهران: انتشارات سمت.
جعفربگلو، عصمت؛ رئیسی، مرضیه؛ باکویی، ساره؛ اسکندری، نرگس؛ خلجی‌نیا، زهره؛ احمری طهران، هدی؛ خاکی، ایمانه (۱۳۹۸). ارزیابی درونی گروه مامایی دانشکده پرستاری مامایی دانشگاه علوم پزشکی قم. مجله دانشگاه علوم پزشکی قم، ۱۳(۱)، ۲۳-۳۰.
حسینی، میرقاسم؛ نصر، احمدرضا (1391). اعتبارسنجی آموزش عالی در هزارۀ سوم با محوریت برنامۀ درسی. نامۀ آموزش عالی، 5(17)، 13 – 48.
صادقی محلی، فروزان؛ صادقی محلی، نسیم؛ خالق‌زادۀ آهنگر، حسین؛ عمویی، فتانه؛ محمودی، الهه (۱۳۹۸). بررسی کیفیت آموزشی و پژوهشی گروه‌های آموزشی علوم پایه دانشگاه علوم پزشکی مازندران با استفاده از ارزیابی درونی در دو سال متوالی. مجله پژوهش در آموزش علوم پزشکی، ۱۱(۱)، ۲۰-۲۸. 
عزیزی، نعمت‌اله (1379). مفهوم کیفیت و نظام‌های بهبود آن در آموزش و پرورش. فصلنامۀ تعلیموتربیت،  16(1)، 23-43.
لطفی‌پور سبزی، پیمان؛ قورچیان، نادرقلی؛ آراسته، حمیدرضا (۱۳۹۸). ارائۀ مدلی برای ارزیابی دانشگاه علوم دریایی امام خمینی(ره). نشریۀ آموزش علوم دریایی، ۶(۱)، ۱۲-۳۱. 
محمدی، رضا (1381). ارزیابی درونی کیفیت گروه آموزشی ریاضی دانشگاه امیرکبیر. پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران، دانشکده روان‌شناسی و علوم تربیتی.
محمدی، رضا (1386). مجموعه مقالات دومین همایش ارزیابی درونی برای ارتقای کیفیت دانشگاهی. تهران: سازمان سنجش آموزش کشور.
محمدی، رضا (1387). راهنمای عملی انجام ارزیابی درونی در نظام آموزش عالی ایران: تجارب ملی و بین‌المللی. تهران: سازمان سنجش آموزش کشور.
محمدی، رضا؛ فتح‌آبادی، جلیل؛ یادگارزاده، غلامرضا، میرزامحمدی، محمدحسن؛ پرند، کورش (1384). ارزشیابیکیفیتدرآموزشعالی: مفاهیم،اصول، روش‌هاومعیارها. تهران: انتشارات سازمان سنجش آموزش کشور.
نادری، ابوالقاسم؛ عبدالهی، حسین (1389). کارایی و اثربخشی ارزیابی کیفیت گروه‌های آموزشی دانشگاهی: چالش‌ها و چشم‌اندازها. مجموعه مقالات چهارمین همایش سالیانه ارزیابی درونی کیفیت در نظام دانشگاهی. تهران: دانشگاه تهران.
 
Allen, M. J. (2004). Assessing Academic Programs in Higher Education. San Francisco: Jossey-Bass.
CHEA (2003). The fundamentals of accreditations, what do you need to know? Council for higher education accreditation.
Forss, K., Rebien, C. C., & Carlsson, J. (2002). Process use of evaluations: Types of use that precede lessons learned and feedback. Evaluation8(1), 29-45.
Georghiou, L., & Roessner, D. (2000). Evaluating technology programs: tools and methods. Research policy29(4-5), 657-678.
Kalimullin, A. M., Khodyreva, E., & Koinova-Zoellner, J. (2016). Development of Internal System of Education Quality Assessment at a University. International Journal of Environmental & Science Education11(13), 6002-6013.
Kontic, L. (2014, June). Measuring service quality in higher education: the case of Serbia. In Human Capital without Borders: Knowledge and Learning for Quality of Life. Proceedings of the Management, Knowledge and Learning International Conference (pp. 645-654).
Lee, W. D. (2007). Program evaluations: improving operational effectiveness and organizational efficiency. FBI L. Enforcement Bull.76(1), 13-18.
Nelson, R.,&  Dawson, P. (2014). A contribution to the history of assessment: how a conversation simulator redeems Socratic method. Assessment & Evaluation in Higher Education, 39(2), 195–204. doi:10.1080/02602938.2013.798394.
Regenstreif, D. I., Langston, C. A., & Rieder, C. H. (2004). Decades of focus: Grant making at the John A. Hartford Foundation. Health Affairs23(2), 258-264.
ŠImunović, V. J., Hans‐Günther Sonntag, D. H., Jens Dørup, Z. K., Dejan Bokonjić, H. V. et al (2006). A comprehensive assessment of medical schools in Bosnia and Herzegovina. Medical Education, 40)2(, 1162-1172.
Vlăsceanu, L., Grünberg, L., & Pârlea, D. (2004). Quality assurance and accreditation: A glossary of basic terms and definitions (p. 25). Bucharest: Unesco-Cepes.
Westerheijden, D. F., Stensaker, B., & Rosa, M. J. (Eds.). (2007). Quality assurance in higher education: Trends in regulation, translation and transformation (Vol. 20). Springer Science & Business Media.