آهنچیان، محمدرضا و چابکی، رضا (1392). آموزه‌های نظریه آشوب در نظام آموزشی و برنامه درسی علوم تجربی در ایران. مطالعات برنامه درسی، 8 (29)، 5-26.
ابزری، مهدی و ستاری قهفرخی، مهدی (1387). نظریه پیچیدگی و مدیریت تحول سازمان. مدیریت، 19(131-132)، 46-50.
اعتباریان، اکبر (1387). تغییر سازمانی از دیدگاه نظریه آشوب (مدیریت در آشوب و پیچیدگی)، ماهنامه تدبیر، 18 (190)، 1-8.
الوانی، سید مهدی و دانایی‌فرد، حسن (1384). تئوری نظم در بی‌نظمی و مدیریت. تهران: صفار.
بازقندی، پروین؛ ضرغامی همراه، سعید؛ قائدی، یحیی؛ محمودنیا، علیرضا و باقری نوع‌پرست، خسرو (1395). ترسیم اشاره‌هایی برای تدریس علوم بر بنیاد تبیینی کل‌نگرانه از ماهیت علم.پژوهشنامهمبانیتعلیموتربیت، 6 (1)، 125-146.
بازیار، افشار و فشارکی، مهدی (1392). طراحی الگویی برای ارزیابی رهبری مبتنی بر نظریه پیچیدگی، مدیریت نوآوری، 2 (1)، 51-70.
برنامه درسی ملی جمهوری اسلامی ایران (1391). شورای عالی آموزش‌وپرورش.
ﺑﻮﺷﺎمپ، جورج (2007). نظریه برنامه درسی؛ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻣﺤﺮم آﻗﺎزاده (1390). تهران: آﯾﯿﮋ.
تقیپور ظهیر، علی (1385). برنامه‌ریزی آموزشی و درسی. تهران: آگه.
چابکی، رضا (1392). تحول تربیتی در پارادایم پیچیدگی. پژوهشنامه مبانی تعلیم و تربیت، 3 (2)، 131-150.
چابکی، رضا (1394). استلزام‌های تدوین نظریه تربیتی در پارادایم پیچیدگی: منظری هستی شناختی. پژوهشنامه مبانی تعلیم و تربیت، 5 (1)، 47-70.
حسینی، محمدحسین (1396). درآمدی انتقادی بر نظریه‌های «آشوب و پیچیدگی». پژوهشنامه انتقادی متون و برنامه‌های علوم انسانی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، 17(6)، 175-208.
دهخدا، علی‌اکبر (1359). لغت‌نامه دهخدا. تهران: انتشارات دانشگاه تهران؛ مؤسسه دهخدا.
رحمان‌پور، محمد؛ یعقوبی، سلام؛ شریفیان، فریدون و قادری، مصطفی (1394). نوآوری در حوزه نظریه‌پردازی برنامه درسی بر مبنای اصول علم پیچیدگی: دلالت‌هایی برای حوزه عمل برنامه درسی. سیزدهمین همایش انجمن مطالعات برنامه درسی ایران، دانشگاه فرهنگیان، دانشگاه هرمزگان.
ژوزف، پاملا پلوتین و دیگران (2003). فرهنگ‌های برنامه درسی؛ ترجمه محمود مهرمحمدی و دیگران (1385). تهران: سمت.
سلحشوری، احمد و ایمان‌زاده، علی (1390). نگاهی به رویکردهای تحلیلی و فراتحلیلی در فلسفه تعلیم و تربیت. همدان: دانشگاه بوعلی سینا همدان.
سلحشوری، احمد و خنکدارطاسی، معصومه (1392). چالش‌ها و افق‌های نظریه پیچیدگی برای تربیت دینی. راهبرد فرهنگ، 24، 118-139.
سلطانی، اصغر (1394). از فنی‌گرایی تا استعاره؛ تقلیل مفهومی، پیچیدگی و کثرت در نظریه برنامۀ درسی. رویکردهاینوینآموزشی، 12 (2)، 1-30.
سلطانی، اصغر؛ شریف، مصطفی و رکنی‌زاده، رسول (1389). بررسی دیدگاه اعضای هیئت علمی در خصوص برنامه درسی آموزش علوم مبتنی بر ویژگی‌های ماهیت علم. فصلنامه پژوهش و برنامه‌ریزی در آموزش عالی، 59، 1-12.
شورت، ادموند سی. (1991). پژوهش فلسفی: جستار نظرورزانه در روش‌شناسی مطالعات برنامه درسی؛ ترجمه محمود مهرمحمدی و همکاران (1388). تهران: سمت.
عجم، علی‌اکبر؛ جعفری ثانی، حسین؛ مهرام، بهروز و آهنچیان، محمدرضا (1391). نقش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی، مهارت رایانه‌ای و پیشرفت تحصیلی دانشجویان در دیدگاه آنان نسبت به تعامل هم‌زمان و غیر هم‌زمان رویکرد یادگیری ترکیبی. پژوهش در برنامه‌ریزی درسی، 2 (7)، 1-17.
فتحی واجارگاه، کورش (1389). اصول برنامه‌ریزی درسی. تهران: ایران‌زمین.
فتحی واجارگاه، کوروش (1386). برنامه درسی به سوی هویت‌های جدید. تهران: آییژ.
قادری، مصطفی (1393). نظریه انتقادی تعلیم و تربیت (نقد برنامه درسی مدرنیته و سرمایه‌داری متأخر). تهران: سمت.
گروه اقتصاد (1393). سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی: مقدمه‌ای بر نظریه پیچیدگی و استفاده از آن در اقتصاد. توسعه صادرات، 118، 39-42.
گلشنی، مهدی (1380). تحلیلی از دیدگاه‌های فلسفی فیزیکدانان معاصر. با پیشگفتار استاد محمدتقی جعفری. تهران: نظر و پژوهش فروزان روز.
مثنوی، محمدرضا و سلطانی‌فرد، هادی (1385). منظر پیچیده و پیچیدگی منظر: بررسی نقش پیچیدگی در پایداری سیستم‌های اکولوژیک. علوم محیطی، 4 (2)، 85-100.
مختاری، قاسم (1388). مقدمه‌ای بر تفکر سیستمی. تهران: بعثت.
مورن، ادگار (1388). درآمدی بر اندیشه پیچیده؛ ترجمه افشین جهاندیده. تهران: نشر نی.
نادی، محمدعلی و کاظمی، احسان (1384). یادگیری خودراهبر در کلاس‌های چندپایه. پژوهش در برنامه‌ریزی درسی، 5 و 6، 129 146.
نجاریان، پروانه (1395). تبیین ویژگی‌های فلسفی نظریه پیچیدگی و استلزامات آن در برنامه درسی. فصلنامهمطالعاتمیان‌رشته‌ایدرعلومانسانی، 8 (4)، 105-137.
نجاریان، پروانه؛ محمدنیا، علیرضا؛ ضرغامی، سعید و یمنی، محمد (1392). بررسی نظریه پیچیدگی و تبیین اشارات آن در مدیریت سازمان‌های آموزشی. روش‌شناسی علوم انسانی، 76 (19)، 131-152.
هابز، توماس (1380). لویاتان. ویرایش سی. بی. مکفرسون؛ ترجمه حسین بشیریه. تهران: نشر نی.
هادی‌زاده مقدم، اکرم؛ نکویی‌زاده، مریم و میرزاده، لیلا (1389). نقش تئوری پیچیدگی در تحول سازمان‌ها، تدبیر، 126، 30-35.
Creswell, J. W. (2012). Educational research:Planning, Conducting, and Evaluating Quantitative and Qualitative Research. (4th Ed.). Boston, MA: Pearson.
Davis, B. & Sumara, D. J. (2005). Challenging Image of Knowing: Complexity Science and Education Research. Studies in International Journal of Qualitative Education, 18 (3), 305-321.
Doll, W. (2008). Complexity and the culture of curriculum, In M. Mason (Ed.), Complexity Theory and the philosophy (PP. 181-203). UK: John Wiley & Sons Ltd.
Doll, W. (2012). Complexity and the Culture of Curriculum. An International Journal of Complexity & Education, 9 (1), 10-29.
Doll, W.; Fleener, M.; Trueit, D. & Julien, J. (2005). Chaos, Complexity, Curriculum, and Culture: A conversation. New York: Peter Lang.
Gilstrap, D. L. (2005). Strang Attractors and Human Interaction: Leading Complex Organizations through the Use of Metaphors, Complicity. An International Journal of Complicity and Education, 2 (1), 55-69.
Jess, M.; Atencio, M. & Thorburn, M. (2011). Complecity theory: supporting curriculum and pedagogy development in Scottish physical education. Sport, Education & Society, 16 (2), 179-199.
Mcmillan, E. (2004). Complexity, organizations and change. NewYork: Routledge.
Mirowski, Philip (1990). From Mandelbrot to chaos in economic theory. SouthernEconomic Journal, 57 (2), 289 – 307.
Morrison, K. (2008). Educational philosophy and the challenge complexity theory, In M. Mason (Ed.), complexity theory and the philosophy of Education (16-31), UK: John Wiley & Sons Ltd.
Osberg, D. (2005). Curriculum, complexity and repesentation: rethinking the epistemology schooling throuing complexity theory (unpublished doctoral dissertation) Open University, UK: Milton Keynes.
Prigogine, I. & Strenger, I. (1984). Order out of Chaos. New York: Bantam Books.
Shihut, Jiang. & Shaodong, Guo (2012). Curriculum Studies Based on Complexity Science. International Journal of Complexity & Education, 9 (1), 82-89.
Taba, Hilda (1962). Curriculum Development: Theory and Practice. Harcourt, Brace and World, INC New York, U.S.A.
Tel, T. & Gruiz, M. (2006). Chaotic Dynamics: An introduction based on classical mechanics. Cambridge University Press.
Trygestad, J. (1997). Chaos in the Classroom: An Application of Chaos Theory, paper presented at the Annual Meeting of the American Educational Research Association, Chicago.
Waldrop, M. M. (1992). Complexity: the Emerging Science at the Edge of Order and Chaos. London: Viking
)