ارزیابی برنامه درسی: معنا، روش شناسی و کاربرد

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکترای برنامه ریزی درسی دانشگاه علامه طباطبایی و عضو هیئت علمی دانشگاه کردستان

2 دانشجوی دکترای مدیریت آموزش عالی دانشگاه شهید بهشتی و عضو هیئت علمی سازمان سنجش آموزش کشور

چکیده

نخستین بار در زمینة نوآوری آموزشی بود که ارزیابی برنامة درسی به عنوان دانش سازماندهی شده و توسعه یافته و به عنوان یک زمینة تخصصی ظهور پیدا کرد. نخست در امریکا و در خلال سالهای ۱۹۳۰ و در دهة ۵۰ در انگلیس تقاضا و تمایل برای ارزیابی برنامة درسی به سرعت رشد کر د. با توجه به سرمایه‌گذاری های قابل توجهی که به منظور تدوین برنامه های درسی جدید به دلایلی چون نیازهای در حال تغییر و عدم تناسب با سیستم‌های آموزشی جدید انجام میگرفت، ارزیابی ماهیت و کیفیت اصلاحات برنامه ریزی شده برنامة درسی را الزامی کرد . با وجود اینکه ارزشیابی در برنامة درسی ریشه در ارزشیابی آموزشی، آزمون و اندازه گیری دارد ولی امروزه از آن به عنوان بخشی از برنامه ریزی درسی یاد می شود . به طور مشخص ، ارزشیابی برنامة درسی شکل واحد و شناخته شده ای ندار د؛ به طوری که در بین دو حو زة بسیار پیچیدة دانش (ارزشیابی و برنا مة درسی) قرار دارد که هر کدام دارای دسته های متفاوت از رویکرد ها، تعاریف و مدل های متنوع هستند. برای پی بردن به نظرگاه های متنوع در ارزیابی برنامة درسی، به طور کلی، دیدگاه های معرفت شناسی و هستی شناسی وجود دارند که می توانند مبنایی برای بررسی رویکرد های ارزیابی در برنامة درسی و خود برنامة درسی باشند. در این مقاله ، سعی می شود از دو دیدگاه به بررسی یک محصول » ارزشیابی در برنامة درسی بپردازیم: دیدگاه اول، برنا مة درسی را به عنوانیک محصول ثابت می نگرد و به دنبال ارائة مجدد آنچه که رایج ا ست، میباشد و از آن به عنوان دیدگاه سنتی نام برده می شود، این رویکرد ریشه در ایدئولوژی تحصلی ۲ دارد . رویکرد  دوم ، و بسیار جدیدتر، که به عنوان تحول در برنامه درسی شناخته شده بر اساس پارایم ساختن گرایی و دیدگاه پژوهش مشارکتی  بنا شده است. این دو پارادایم ، در عر صة برنامه درسی و ارزشیابی، دارای تئور یهای متفاوتی در مورد ماهیت واقعیت، ماهیت دانش، فرایند دانش و ارزشگذاری دانش هستند که در مورد آنها اتفاق نظر ندارند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Curriculum Evaluation: Meaning, Methodology and Application

نویسندگان [English]

  • Jamal Salimi 1
  • Reza Mohammadi 2
1
2
چکیده [English]

It was in the area of educational innovations that curriculum evaluation was introduced as a specialized area. In the US, it was in the 1930s that demand and tendency towards curriculum evaluation developed, and later in the 1950s it was developed in England . Since a considerable amount of funding was done for the new curriculum, there was the need for its quality evaluation. Although curriculum
evaluation is based upon educational evaluation, examination and measurement, it is considered a part of the curriculum. Curriculum evaluation does not have a particular and known form because it is in between two cimplex areas of knowledge (evaluation and curriculum) and each one has its own approaches, definitions and
models. This paper focuses on curriculum from two perspectives: first, it considers curriculum as a “Fixed Product” which just restates everything that is common and is considered a traditional viewpoint. This approach is based on Positivist Ideology. The second approach is newer and is called “evolving curriculum” and is based on Constructivism Paradigm and Participatory Inquiry View. These two paradigms have different theories on the nature of truth, the nature of knowledge, and the process of knowledge about which there is no consensus.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Evaluation
  • Curriculum
  • curriculum evaluation
  • Costructivism Paradigm
  • Participatory Inquiry View